Makbul dualardan biri de, müminin, mümine gıyabında yaptığı duadır.
Çünkü dua yapan insanın, yaptığı duada bir menfaati veya bir beklentisi
yoktur. Bu sebeple ihlaslı ve samimidir. Herhangi bir beklenti olmadan,
sırf mümin kardeşini düşündüğü ve onun ihtiyaçlarının giderilmesi için
yapılan dua inşallah kabul edilir. Zaten Allah (c.c), Peygamberimizin ifadesi
ile, “kendisine el açan hiç kimsenin elini boş çevirmez.”
“Dua, kabul edilebilecek durumda olmalı. Çünkü bazı şerait dâhilinde dua
makbul olur. Şerait-i kabulün içtimaı nispetinde makbuliyeti ziyadeleşir.
Ezcümle: Dua edileceği vakit, istiğfar ile manevî temizlenmeli, sonra
makbul bir dua olan salavat-ı şerife-yi şefaatçi gibi zikretmeli ve âhirde
yine salavat getirmeli. Çünkü iki makbul duanın ortasında bir dua makbul
olur. Hem “bizahri’l-gayb” yani “gıyaben ona dua etmek”; hem hadîste ve
Kuranda gelen tesirli dualarla dua etmek. Meselâ: “Allahümme inni
es’elüke’l-afve ve’l-afiyete li ve lehü fi’d-dünya ve’l-ahireh: Allah’ım
senden kendim ve mümin kardeşim için dünya ve ahirette af ve afiyet
istiyorum” veya “Rabbena âtinâ fi’d-dünya ve haseneten ve fi’l-ahireti
haseneh, vekınâ azabennâr: Ey Rabbimiz! Bize dünyada ve ahirette iyilik
ver ve bizi cehennem azabından koru.” gibi, câmi' (geniş kapsamlı)
dualarla dua etmek; hem hulûs ve huşu' ve huzur-u kalp ile dua etmek;
hem namazın sonunda, bilhassa sabah namazından sonra; hem mübarek
yerlerde, hassaten mescitlerde; hem Cumada, özellikle saat-ı icabede;
hem üç aylarda, özellikle meşhur gecelerde; hem ramazanda, hassaten
leyle-i kadirde dua etmek kabule karin olması rahmet-i İlahiyeden
kuvvetle ümit edilir. O makbul duanın ya aynen dünyada eseri görünür
veyahut dua olunanın âhiretine ve ebedi hayatı cihetinde makbul olur.
Demek aynı maksat yerine gelmezse, dua kabul olmadı denilmez; belki
daha iyi bir surette kabul edilmiş denilir.”mektubat 279
C.tesi Mart 15, 2008 7:14 pm